تعیین شاعر به کمک روش های یادگیری ماشین

شناسایی شاعر یکی از گرایش های دانش شناسایی نویسنده است که از مسایل مهم در دسته بندی متن و پردازش زبان های طبیعی به شمار می رود . این نوشتار دست آورد پژوهشی با هدف تعیین هوشمند اشعار چهار شاعر بزرگ پارسی » حافظ، خیامی، فردوسی و مولوی « به کمک روش های یادگیری ماشین » درخت تصمیم و شبکه عصبی مصنوعی « است . برای سنجش کارایی شبکه، دقت تصمیم گیری و تعیین توسط انسان نیز آزموده و نتایج آنها با بازدهی روش های یادگیری ماشین مقایسه شده است . همچنین در هنگام استخراج ویژگی های گوناگون اشعار برای ارزیابی توسط ماشین، کوشش شده تا شیوۀ تفکر انسان برای تشخیص اشعار شاعران شبیه سازی گردد و بدین منظور، نزدیک به 50 ویژگی گوناگون از اشعار ایرانی استخراج شده و در سه دستۀ فیزیکی، مفهومی و آوایی دسته بندی شده است . در این پژوهش بهطور میانگین دقت تعیین شاعر به کمک درخت تصمیم تا %94 و با شبکۀ عصبی تا %95/9 درستی نیز رسیده، در حالی که دقت تشخیص انسان، در جامعۀ آماری مورد مطالعه، تنها %34/4 بوده است

کلیدواژه ها:

تعیین شاعر ، یادگیری ماشین ، شبکه عصبی مصنوعی ، متن کاوی ، طبقه بندی متن ، درخت تصمیم ، حافظ ، خیامی ، فردوسی ، مولوی بلخی