بررسی رابطه بین بدعملکردی جنسی با اضطراب در زنان مبتلا به سرطان رحم

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین بدعملکردی جنسی با اضطراب در زنان مبتلا به سرطان رحم بود. تحقیق حاضر از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بود. حجم نمونه و روش نمونه گیری، طبق جدول تعیین حجم کرجسی و مورگان با روش نمونه گیری دردسترس، بر روی تعداد 151 نفر از زنان زنان مبتلا به سرطان رحم صورت گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه عملکرد جنسیزنان) FSFI ( و پرسشنامه اضطراب بک بود. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره نشان داد که با ضریب اطمینان 99 درصد در سطح خطای 0/01 بدعملکرد جنسی پیش بینی کننده مناسبی برای میزان اضطراب زنان مبتلا به سرطان رحم می باشد. بیشترین سهم به ترتیب مربوط به اختلال درد جنسی و سپس اختلال انگیختگی جنسیبود. در بررسی همبستگی دومتغیره نیز بین اختلال میل جنسی با اضطراب زنان با مقدار 0.67- ، بین اختلال انگیختگی جنسی با اضطراب زنان با مقدار 0.69 ، بین اختلال ارگاسمی با اضطراب زنان با مقدار 0.59- ، و در نهایت بین اختلال درد جنسی با اضطراب زنان با مقدار 0.72 ارتباط معناداری وجود داشته است. شایعترین اختلال جنسی مربوط به اختلال درد جنسی بوده است.بنابراین، با توجه به نتایج و نیز نقش بسیار مهم و اساسی یک رابطه جنسی مطلوب در موفقیت و پایداری کانون خانواده، آموزش چرخه پاسخ جنسی و مهارت های جنسی متناسب با بیماری سرطان رحم به صورت همزمان در طی مراحل درمانی به زنان مبتلا به سرطان رحم، می تواند تا حد زیادی اضطراب آنان را کاهش دهد

کلیدواژه ها:

اختلال جنسی ، بدعملکردی جنسی ، اضطراب ، زنان ، سرطان رحم