شناسایی روش بهینه ی آموزش اخلاق در دوره ی ابتدایی

هدف از مقاله حاضر شناسایی روش بهینه ی آموزش اخلاق در دوره ی ابتدایی است. این پژوهش در پارادایمکیفی انجام گرفت. گردآوری داده ها، با روش مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت که در آن افرادمورد مطالعه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شیوه تحلیلمصاحبه ها، کدگذاری باز و کدگذاری انتخابی استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش اخلاقدر دوره ی ابتدایی از اهمیت بسیاری برخوردار است چون شخصیت فرد در این سنین شکل میگیرد.همچنین معلمان به عنوان الگو نقش بسزایی در آموزش اخلاق دارند. و بعد از پدر و مادر، بهترین نقشتربیتی را بر عهده دارند. از دیدگاه مصاحبه شوندگان از بین روشهای آموزش اخلاق (آموزش مستقیم،الگوی عملی، بحث و مناظره، شفاف سازی ارزشها، آموزش شناختی اخلاق، داستانگویی و تشویق) روشالگوی عملی، بهترین روش آموزش اخلاق به دانش آموزان است. همچنین مصاحبه شوندگان بعد از روشالگوی عملی، روش داستانگویی را انتخاب کردند، چون داستان با روحیات کودکان سازگاری بیشتریدارد

کلیدواژه ها:

اخلاق ، آموزش اخلاق ، رشد اخلاقی ، دوره ی ابتدایی