بررسی تاثیر ارزش افزوده بخش صنعت بر رشد اقتصادی ایران با رویکرد مدیریت اقتصاد کشاورزی 1393- 1338

شناخت رابطه بین بخشهای اقتصادی یک کشور، برای ارزیابی سیاستهای اقتصادی پیشین و شکلگیری استراتژیهای آینده بسیار ضروری مینماید. شناخت سیاستهای مناسب برای دستیابی به رشد و توسعه پایدار اقتصادی بدون شناخت ارتباط متقابل بین بخشهای مختلف اقتصاد امکان پذیر نخواهد بود. اکثر اقتصاددانان توسعه، به وابستگی متقابل میان رشد بخش کشاورزی و صنعت تاکید دارند. این مطالعه به بررسی فرآیند تعامل بخش کشاورزی و صنعت در و تأثیر همزمان این دو بخش بر رشد اقتصادی در ایران طی سال های 1393- 1338 با استفاده از الگوی خود توضیح برداری با وقفه های گسترده ARDL میپردازد. در الگوی مدنظر متغیر تولید ملی به عنوان متغیر وابسته و ارزش افزوده صنعت، ارزش افزوده کشاورزی، صادرات حقیقی، نیروی کار، نرخ تورم و سرمایه فیزیکی به عنوان متغیرهای مستقل مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج بدست آمده حاکی از تأثیر مثبت ارزش افزوده بخش صنعت و کشاورزی در بلند مدت و کوتاه مدت بر رشد اقتصادی در ایران می باشد.