بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر عدم مشارکت مردمی در طرح های منابع طبیعی (مطالعه موردی حوزه آبخیز کن،ایران ،تهران)

امروزه برکارشناسان امر مشخص شده است که خروج از بحران کنونی منابع طبیعی در کشورهایی که با مشکلات اقتصادی و اجتماعی روبرو می باشند بدون در نظرگرفتن جایگاه انسان به عنوان عامل اصلی تخریب درمناطق تحت فعالیت وی امکان پذیر نمی باشد. آگاهی از عوامل موجود بازدارنده مشارکت مردمی درطرح های منابع طبیعی، اصولی ترین گام در تحقیق مشارکت موثر مردمی و دستیابی به اهداف مدیریت جامع حوزه های آبخیز تلقی می شود. حوزه آبخیز کن از جنوب به شهر تهران از شرق به حوضه درکه از شمال به حوضه جاجرود و از غرب به حوضه رودخانه کرج ارتباط دارد.ازمناطق مسکونی واقع در این حوضه می توان به طالون، رندان، امامزاده داود،سنگان بالا،باغ دره سنگان ،امامزاده عقیل ،سنگان وسط، سنگان پایین کیگا، کشارعلیا،کشارسفلی وهریاس اشاره نمود. عوامل متعددی می توانند برعدم مشارکمت مردم در طرح های منابع طبیعی دخالت داشته باشند که در این تحقیق در قالب چهار شاخص اقتصادی و اجتماعی برنامه ریزی و آموزشی طبقه بندی گردیدند.طی پرسش از کارشناسان و انجام تحقیقات کتابخانه ای عوامل موثربر عدم مشارکت مردم در طرح های منابع طبیعی درقالب شاخص های ذکر شده طبقه بندی شدند. سپس به منظور اولویت بندی شاخص ها، اقدام به تهیه ی پرسش نامه گردید. دراین تحقیق اولویت بندی شاخص های موثر در عدم مشارکت مردم در طرح های منابع طبیعی به ترتیب به صورت شاخص های اقتصادی،اجتماعی و برنامه ریزی و در نهایت اموزشی بدست آمد.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردمی ، طرح های منابع طبیعی و شاخص های اقتصادی ، اجتماعی ، برنامه ریزی و آموزشی