مدل سازی توزیع فراوانی ارتفاع درتوده های آمیخته ناهمسال (مطالعه موردی: سری سیستان)

شناسایی و ارزیابی خصوصیات کمی جوامع جنگلی از مؤلفه های اصلی برنامه ریزی در جنگل است. به منظور مطالعه پراکنش ارتفا ی درختان در توده های آمیخته و ناهمسال، ارتفاع 248 اصله درخت در یک قطعه نمونه یک هکتاری اندازه گیری و توزیع های بتا، جانسون،گاما، وایبول و لگ نرمال برای مدلسازی توزیع فراوانی داده های ارتفاع درختان مورد ارزیابی قرار گرفتند. درختان مورد اندازه گیری دارایارتفا عی بین 5 و 51 متر بودند که این موضوع بیانگر تغییرات ارتفا ی در توده های ناهمسال اسهت . نتایج حاصل از آزمون کولموگروف اسمیرنوف ، اندرسون دارلینگ و نمودار P-P نشان داد که توزیع بتا مدل مناسبی برای مدل سازی توزیع فراوانی ارتفاع نیست و از میان توزیع های دیگر توزیع های گاما، لگ نرمال و وایبول برای این منور مناسب ترند. بنابراین این توزیع ها می توانند به عنوان الگویی درجهت مدیریت و تنویم برنامه زمانبندی شده در مطالعاتی که هد آنها شبیه سازی روند تغییرات ارتفاع در توده های آمیخته است، مورد استفاده قرار گیرند

کلیدواژه ها:

توابع توزیع ااتمال ، توده های آمیخته ناهمسال ، ارتفاع درختان ، آزمون نکویی برازش ، نمودارP-P