تفاوت راوی قصه نویس و قصه گو در داستان«شیر و گاو» از کلیله و دمنه و داستان های بیدپای
محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 622
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LRR-3-4_006
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
چکیده مقاله:
در این پژوهشی با رویکردی تطبیقی، دو متن کلاسیک فارسی (لاستانهای بیل پایی و کلیله و له منه) با توجه به شیوهٔ روایت آنها بررسی شده است. فرضیهٔ مقاله، وجود تفاوتهایی در شیوههای روایتگری این دو اثر است به اعتبار وجود سبک گفتاری در یکی و سبک کتبی و منشیانه در دیگری. حضور راوی در آغاز حکایتها، راوی درون متنی و برون متنی، نقش راوی در برجسته کردن واژگان، لحن راوی، شیوهٔ نتیجهگیری راوی (گوینده و نویسنده) در پایان حکایت ها، نگرش راوی به شخصیتهای داستان، حضور آشکار راوی در پایان داستان و چگونگی پایان بندی روایت، مواردی هستند که در دو کتاب مقایسه شد داند و در نهایت فرضیهٔ پژوهش (تفاوت دو روایت در شیوهٔ روایتگری) اثبات شده است.
کلیدواژه ها:
کلیله و لیمنه ، لباستانهای بیبییاپای ، داستان شیر و گاو ، راوی قصهگو و قصه نویس ، سبک نوشتاری و گفتاری
نویسندگان
محمد تقوی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه فردوسی مشهد،ایران
مینا بهنام
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه فردوسی مشهد، ایران