ارزیابی مقاومت به بیماری زردی فوزاریومی در برخی از نمونه های ژنتیکی لوبیا چیتی بانک ژن گیاهی ملی ایران در شرایط گلخانه

پژمردگی و پوسیدگی فوزاریومی از مهمترین و شایع ترین بیماری های لوبیا در مناطق زیر کشت این گیاه محسوب می شود. به کارگیری ارقام مقاوم از مهمترین شیوه های مبارزه برعلیه بیماری های گیاهی به خصوص بیماری های خاک زاد، می باشد. بهره گیری از ذخایر توارثی داخلی ازبرنامه های اساسی و پایه های محکم کشاورزی پایدار هرکشور محسوب می شود. در این مطالعه مقاومت تعداد 50 نمونه ژنتیکی لوبیا چیتی موجود در بانک ژن گیاهی ملی ایران نسبت به بیماری زردی فوزاریومی در قالب طرح کامل تصادفی با 2 تکرار در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جدایه گونه بیماری زای oxysporum Fusarium f. sp. phaseoli از بانک ژن گیاهی ملی ایران تهیه گردید. پس از ظهور اولین سه برگچه ای با استفاده از روش، چاهک اسپور مایه زنی انجام گردید. سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری محاسبه شد. نمونه ها براساس شدت آلودگی بیماری فوزاریومی در گروه های متحمل، نیمه متحمل، حساس و نیمه حساس قرا گرفتند. براین اساس نمونه های ژنیتکی 4، 14، 12، 18، 23، 29، 35 و 48 با میانگین کل 6/47 دارای بیشترین سطح مقاومت و در گروه متحمل طبقه بندی شدند و ارقام 3، 5، 6، 7، 8، 13، 15، 22، 28، 36، 38، 40 و 42 با میانگین کل 43/20 در پایین ترین سطح از سطوح مقاومت جدول قرا گرفته و در گروه حساس طبقه بندی شدند، میانگین کل بقیه نمونه های ژنتیکی نشان دهنده قرار گرفتن آن ها در گروه نیمه حساس بود. استفاده از نمونه های ژنتیکی مقاوم برای استفاده در آزمایش های بعدی و برنامه های به نژادی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

منابع مقاومت ، Fusarium oxysporum ، کلکسیون لوبیا چیتی