تأثیر گونههای مختلف بر میزان ترسیب کربن خاک

غلظت دی اکسید کربن اتمسفری از سال 1571 میلادی تاکنون به دلیل احتراق سوختهای فسیلی و تغییر کاربری اراضی حدود %31 افزایش پیدا کرده است که علت اصلی آن افزایش دمای جهانی و تغییر اقلیم میباشد. بنابراین به منظور کاهش دی اکسیدکربناتمسفری و ایجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانهای، این ماده میبایست جذب و در فرمهای مختلف ترسیب گردد . نتایج تحقیقات نشان میدهد که بیش از 75 % از کل ترسیب کربن در خاک صورت میگیرد و همچنین ذخیره کربن در زیتوده زیرزمینی بیش از زیتوده هوایی است به عبارت دیگر خاک مهم ترین مخزن کربن آلی در مناطق مختلف میباشد . درختان شرایطی را برای کاهش غلظت دی اکسیدکربنفراهم می آورند که طی آن کربن اضافی از طریق ذخیره در بیومس گیاهی و خاک ترسیب میگردد. گونههای مختلف امتیازات زیادی به عنوان یک ارگانیسم و محصولی جهت ترسیب کربن دارند. نتایج پژوهشها نشان میدهد که در گونهها و اندامهای گیاهی مختلف، میزان ترسیب کربن متفاوت بوده و با افزایش سطح تاج پوشش و درصد چوبی شدن افزایش مییابد. نوع و ترکیب گونههای موجود در اشکوبفوقانی جنگل، تأثیر زیادی در ورودی کربن به خاک دارد و مقدار کربن خاک را تغییر میدهد. ترسیب کربن خاک با درصد پوشش گیاهی، نوع گونههای گیاهی، مقدار لاشبرگ، بقایای گیاهی، نوع کاربری اراضی و مدیریت ارتباط دارد، به طوریکه اگر در منطقهای پوششگیاهی خوب مستقر شود، در بلند مدت کربن آلی خاک افزایش مییابد زیرا تغییرات کربن آلی خاک تدریجی است. هدف مطالعهی حاضر مروری بر تحقیقات انجام شده روی تأثیر گونههای مختلف جنگل کاری بر میزان ترسیب کربن خاک میباشد.

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن ، اقلیم ، خاک ، دیاکسیدکربن ، جنگلکاری