مؤلفه های تأثیرگذار معماری بومی بندرانزلی بر طراحی فرودگاه شهر

طراحی متناسب با اقلیم یکی از اصول مهم معماری ایرانی است که همواره مد نظر بوده. در این میان نوار شمالی کشور به دلیل قرارگرفتن میان توازی دو عامل بزرگ طبیعی یعنی دریاچه ی خزر و رشته کوه البرز که باعث تجمع فوق العاده ی رطوبت در این منطقه ی کم عرض و کوچک می شوند؛ دارای اقلیم ویژه ای است که طبیعتاً طراحی ویژه ای را نیز می طلبد.بندر انزلی به دلیل اینکه مهمترین بندر تجاری شمال ایران است و با توجه به امکان ارتباطات گسترده با کشورهای حاشیه ی خزر و حتی راه میانبر ارتباط با اروپا از طریق رودخانه ی ولگا1، نیاز به تجهیز تمام راههای ارتباطی اش، که سریع ترین آنها هواپیماست دارد؛ از اینرو ساخت یک فرودگاه در این منطقه لازم به نظر می رسد. پژوهش حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای صورت گرفته است؛ سعی نموده تا پارامترهای معماری اقلیمی منطقه ی گیلان را بر ساخت چنین فرودگاهی بررسی نماید. به پیشنهاد این پژوهش در ساخت این فرودگاه که می تواند یک نماد به روز از معماری روستایی و بی تکلف مردم گیلان باشد؛ هم می توان از شاخص های سازه ای ویژه ی منطقه و هم از فرم های مخصوص آن استفاده نمود. در هر دوی این موارد ترکیب درست فنی و زیباشناسانه ی مصالح بومی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

فرودگاه ، بندرانزلی ، معماری اقلیمی ، معماری شمال ایران