اثربخشی دوره کارورزی بر میزان انگیزش شغلی و خودکارآمدی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی دوره کارورزی بر میزان انگیزش شغلی و خودکارآمدی دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان بوده است .روش تحقیق توصیفی از نوع علی مقایسه ای بوده است. جامعه پژوهش حاضر عبارتست از همه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مرکزی که در سال 1394-1393 در این دانشگاه مشغول به تحصیل می باشند. از بین همه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مرکزی 80 دانشجو (به تفکیک 40 نفر دانشجوی پسر و 40 نفر دانشجوی دختر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (با تفکیک هر پردیس 20 نفر با تجربه دوره کارورزی و 20 نفر بدون تجربه دوره کارورزی) مورد انتخاب قرار گرفتند. در پژوهش حاضر برای جمع آوری اطلاعات لازم از پرسشنامه انگیزش(لوداهل کیچنر،1997) و پرسشنامه خودکارآمدی( شرر) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده در پژوهش حاضر از شاخص های آمار توصیفی شامل میانه، میانگین، واریانس و انحراف معیار و نیز آمار توصیفی شامل آزمون تی مستقل و همچنین آزمون تحلیل واریانس استفاده شد.نتایج بررسی ها نشان داد بین میزان انگیزش شغلی دانشجو معلمانی که دوره کارورزی را گذرانده اند و دانشجومعلمانی که هنوز دوره کارورزی را نگذرانده اند ، تفاوت معنی داری وجود ندارد (p=0/178 ، df =78 ) و میان میزان خودکارآمدی دانشجومعلمانی که دوره کارورزی را گذرانده اند و دانشجویانی که دوره کارورزی را نگذرانده اند تفاوت معنی داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

کارورزی ، انگیزش شغلی ، خودکارآمدی ، دانشگاه فرهنگیان