حقوق کیفری آلودگی هوا

آلودگی هوا پدیده جدیدی نیست اما این آلودگی به صورت یک مساله و معضل زیست محیطی، بهداشتی و حقوقی متعلق به عصر حاضر است. سوالاتی که در این مقاله مطرح شده چگونگی تعریف آلودگی هوا در قانون ایران است. منظور از آلودگی هوا عبارتست از از وجود یک یا چند آلوده کننده اعم از جامد مایع گاز، تشعشع پرتوزا و غیر پرتو زا در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آن را تغییر دهد بطوریکه برای انسان و سایر موجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه زیان آور باشد. سوال دوم که مطرح است چرا باید با آلودگی هوا مقابله کرد؟ اصولا برای درک لزوم مقابله با یک پدیده ابتدا باید خطرات و آثار آن را شناخت. این آلودگی خطرات زیانباری بر سلامتی انسان ، محیط زیست طبیعی و گیاهی دارد و هر کدام از این خطرات در این مقاله تشریح شده است. سوال سوم که در این مقاله تبیین شده رکن روانی جرایم عمدی آلودگی هوا چگونه است؟ رکن روانی در این جرائم و سایر جرائم عبارت است از سوءنیت خاص و سوءنیت عام، در این مورد مواد 688و689 قانون مجازات اسلامی ارتباط دارد به آلودگی هواکه با توجه به عبارات و کلمات به کار برده شده در این مواد مرتکب باید دارای سوءنیت باشد که دارای مسئولیت کیفری شود. سوال چهارم که در مقاله مطرح است رکن روانی در جرائم غیر عمدی آلودگی هواچگونه است؟ همه جرائم آلودگی هوا و بیشتر جرائم مرتبط به صورت جرائم مادی صرف (جرائم با مسئولیت مطلق)جرم انگاری شده اند.