بررسی عوامل موثر بر تصمیم صادراتی بنگاههای صنعتی ایران بااستفاده از مدل دو مرحله ای هکمن

مطالعه حاضر به بررسی عوامل موثر براحتمال صادرات و شدت صادرات بنگاههای صنعتی ایران با استفاده از اطلاعات سطح بنگاهی (کارگاههای صنعتی ده نفر کارکن و بیشتر ایران)سال 1386 و روش هکمن پرداخته است.نتایج حاصل از برآورد مدل پروبیت نشانمیدهد متغیر تمرکز-جغرافیایی دارای تاثیر مثبت و معنیداری بر صادرات بوده و اثر نهایی این متغیر نشان میدهد به ازای یک واحد افزایش در تمرکز جغرافیایی-صنعتی، احتمال صادرکننده بودن بنگاه به میزان 0/33 افزایش مییابد. همچنین اندازه بنگاه، بهرهوری نیروی کار و سرمایه انسانی تاثیر مثبت بر احتمال تصمیم صادراتی بنگاه دارند که تاثیر متغیر سرمایه انسانی معنیدار نبوده ولی متغیرهای اندازه بنگاه و بهرهوری نیروی کار تاثیر معنیداری دارند. نتایج حاصل از برآورد مدل رگرسیون خطی که معادله دوم مدل همکن است، نشان میدهد متغیرهای بهرهوری نیروی کار و تمرکز جغرافیایی- صنعتی تاثیر مثبتی و معنیداری بر شدت صادرات دارند. در حالیکه متغیر سرمایه انسانی تاثیر معنیداری برمیزان صادرات ندارد

کلیدواژه ها:

تصمیم صادراتی ، شدت صادرات ، ویژگیهای سطح بنگاه ، مدل هکمن