نقش بازاریابی اجتماعی در توسعه کارآفرینی اجتماعی، راهکار تحقق توسعه پایدار

وضعیت بحرانی سرمایه های طبیعی و اجتماعی بشر در کره زمین نشان می دهد بازاریابی تجاری طی دهه های اخیر در شناسایی نیازهای پایدار انسان دچار خطا بوده و یا اساساً برنامه ای برای شناسایی این نیازها و تبدیل انها به فرصت های نوین کسب و کار نداشته است. در نگرش مرسوم کارآفرینی، شناسایی خلاء های کاذب زندگی انسان برای کسب منافع مالی غیراجتماعی و حتی ایجاد نیازهای کاذب برای ایجاد یک فرصت جدید باعث شده با شمار زیادی از کسب و کارهای ناپایدار مواجه شویم که در نهایت به صرف منابع تجدیدناپذیر زیست-کره و هدر رفت سرمایه های اجتماعی و خلق ارزش های غیر واقعی در زندگی انسان می شوند از سوی دیگر در طول سالیان درازی دولت ها و ملت ها برای رفع نیازهای کوتاه مدت خود از قبیل بیکاری، تأمین مایحتاج ضروری و غیر ضروری زندگی، رفاه و آسایش و ... با هم در رقابت اند و توجهی به اثرات و تبعات این روند نداشته اند اما به ناگهان با واقعیتی تلخ مواجه شدند که نشان می داد تخریب و استفاده بی رویه از منابع طبیعی پایه بزودی انسان را از لذت مقطعی ناشی از رویکرد سوداگریانه محروم خواهد کرد، بدین جهت تغییر مفاهیم و فرآیندها در مسیر توسعه مورد توجه بسیاری از متخصصان، دانشمندان و صاحبان کسب و کار های بزرگ قرار گرفت. تغییر مفهوم بازاریابی تجاری به بازاریابی اجتماعی و تغییر جایگاه فرآیند بازاریابی با رویکرد اجتماعی در زنجیره ارزش کسب و کار به عنوان یک فرایند کلیدی پیش از تولید محصول و همزمان با بررسی ایده به منظور شناسایی نیازهای درازمدت مردم، رویکرد جدیدی است که تلاش می کند در حفظ وضعیت مطلوب شاخص های پایداری مؤثر بوده و کسب و کار های جدید را در جهت توسعه پایدار توجیه پذیر نماید.

کلیدواژه ها:

بازاریابی اجتماعی ، کارآفرینی ، کارآفرینی اجتماعی ، توسعه پایدار ، شاخص های پایداری