بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانها (مطالعه موردی اداره بهزیستی شهرستان سپیدان)

در این پژوهش به بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانها در اداره بهزیستی شهرستان سپیدان پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره بهزیستی شهرستان سپیدان است که 100 نفر بوده اند، و با کمک جدول مورگان حجم نمونه 80 نفر برآورد شد، که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی است و برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه ی مدیریت دانش (براساس مدل ویگ، 2002 ) و پرسشنامه نوآوری در سازمان ( براساس مدل شاه حسینی و کاووسی، 1388 ) استفاده شد و برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روش محتوایی و تعیین پایایی از روش آزمون مجدد ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که پرسشنامه ی مدیریت دانش دارای پایایی 84/8 و پرسشنامه نوآوری در سازمان دارای پایایی 0/89 است. به منظور تحلیل داده ها با توجه به فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین بکارگیری دانش، توزیع دانش، ذخیره سازی دانش و دانش آفرینی با نوآوری در سازمان رابطه معناداری وجود دارد و یافته های رگرسیون چندگانه نشان از آن دارد که بیشترین تأثیر در مورد پیش بینی نوآوری سازمانی را بکارگیری دانش (0/803) و کمترین تأثیر را دانش آفرینی (0/483) دارند. برای تحقق نوآوری در سازمان مدیران باید به یکپارچه سازی دانش در تمام بخشهای سازمان توجه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، نوآوری سازمانی ، اداره بهزیستی ، سپیدان