تاثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری و تلقیح با قارچ میکوریز برعملکرد گندم رقم چمران

امروزه یکی از روش های نوین برای مقابله با تنش شوری، استفاده از همزیستی قارچ های میکوریزی با ریشه گیاهاناست. به منظور بررسی تاثیر کاربرد سطوح مختلف شوری آب آبیاری و تلقیح قارچ میکوریز بر عملکرد و اجزای عملکردگندم رقم چمران، آزمایش گلخانه ای با 5سطح شوری آب آبیاری شامل آب معمولی، آب آبیاری با شوری ، 4 ،8و 12 16دسی زیمنس بر متر در سه تکرار در دو حالت بدون تلقیح بذور با قارچ میکوریز ( 15گلدان)و دیگری با تلقیحبذور به وسیله قارچ میکوریز ( 15گلدان) و جمعا با 30گلدان پلاستیکی حاوی 4کیلوگرم خاک در قالب طرح آماریکاملا تصادفی انجام شد. در طول دوره داشت، رطوبت کلیه گلدان ها در حد 75درصد وزنی ظرفیت مزرعه نگهداری. شد آب آبیاری شور مورد استفاده، با حل کردن نمک کلرور سدیم در آب شهر تهیه گردید. نتایج نشان داد که تلقیحبا قارچ میکوریز باعث افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی (4/5 درصد ) ،عملکرد دانه ( 17درصد)، وزن هزار دانه( 19/23 درصد) و شاخص برداشت (13/6 درصد ) در مقایسه با عدم تلقیح گردید ولی تاثیر معنی داری بر ارتفاع گیاهنداشت. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی، می توان گفت که در شرایط استفاده از آب شور تا حد شوری 12دسیزیمنس بر متر، تلقیح با قارچ میکوریز می تواند تحمل گیاه به شوری را افزایش دهد. در شرایط شوری زیاد آب آبیارییعنی شوری 16دسی زیمنس بر متر، کاهش عملکرد و اجزای عملکرد گیاه به حدی زیاد است که حتی با تلقیح قارچمیکوریز هم نمی توان مانع این کاهش گردید

کلیدواژه ها:

گندم ، میکوریز ، شوری آب آبیاری ، عملکرد ، اجزای عملکرد