تاکید بر اجتماع پذیری محیط جهت رشد تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری

امروزه تنها مفهومی که از عرصه های عمومی شهری به جای مانده مسیرهایی برای ارتباط فضاهای خصوصی است که اهمیت بیش از اندازه سرعت تکنولوزی و زمان انسان معاصر را به حرکت سریع ماشینی در بین فضاهای خصوصی ترغیب می کند نادیده انگاری ارزشهای اجتماعی فرهنگی و هویتی نهفته در فضاهای شهری سبب شکل گیری فضاهایی مردم گریز در ساختار شهری شده است که توانمندی مورد انتظار را نخواهند داشت تا محیطی پاسخگو و منعطف در برابر رفتارهای شهروندی باشد مطلوبیت فضاهای شهری را با میزان تعاملات اجتماعی شهروندان متناسب است جدا از مولفه های فردی مولفه های کالبدی نیز در تعاملات اجتماعی افراد تاثیر بالقوه دارد مولفه های کالبدی بستر شکل گییری روابط ساده و پیچیده اجتماعی است افزایش تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری منجر به افزایش پایداری شهری و سرمایه های اجتماعی و کیفیت زندگی انسان و امنیت و حس تعلق به مکان در فضاهای شهری و همچنین همبستگی و پیوند اجتماعی و در نتیجه توسعه پایدار شهرهامی شود فضای شهری مطلوب فضایی است که محل رفت و آمد مکث و توقف استراحت و مراودات اجتماعی باشد تحقیق حاضر سعی در فهم هرچه دقیق تر مفاهیم اشاره شده دارد و درصدد توسعه دانش طراحی و برنامه ریزی در فضاهای شهری جهت ارتقای روابط شهروندی و تعاملات اجتماعی شهروندان در جهت توسعه پایدار شهرها است همچنین در این راستا به منابع و متون معتبر کتابخانه ای اسنادی و شبکه جهانی اینترنت نیزار جاع شده است

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، فضاهای شهری ، توسعه پایدار ، شهروندان ، فضاهای عمومی