قطع ارادی و غیرارادی رابطه مالکیت مالک ازملک درحقوق ایران

قانون مدنی ایران تعریفی ازمالکیت درمواد خود به عمل ننموده است و فقط به عنوان یکی ازانواع علاقه های انسان نسبت به اموال ازآن یاد شده است مفاد ماده 30قانون مدنی اشعار میدارد هرمالکی نسبت به مایملک خود حق هرگونه تصرف و انتفاع دارد مگردرمواقعی که قانون استثنا کرده باشد مالکیت را باید حقی اعتباری و دائمی برای یک شخص اعم ازحقیقی و حقوقی نسبت به عین خارجی دانست که باتوسل به آن حق دارای اختیار تصرفات گوناگون قانونی اعم ازاستفاده و بهره برداری و نقل و انتقال نسبت به آن عین خارجی بوده و میتواند مانع تصرفات دیگران گردد پس مالکیت رابطه ای است اعتباری بین مال ازیک طرف و بین شخص حقیقی یا حقوقی ازطرف دیگر که مراساس آن مالک میتواند هرتصرف معقولی را که مایل باشد درآن انجام دهد حال مالکیت که یکی ازعلاقه های انسان به شمار میرود ممکن است بهدلایل ارادی یا غیرارادی زائل گردد یعنی مواردی وجود دارد که باپدیدار شدن آنها رابطه مالکیت بین ملک و مالک ازبین میرود حال ممکن است این قطع رابطه مالکیت ناشی ازاراده مالک باشد و یا ممکن است بدون میل و ارااده مالک مالکیت زائل گدد بنابراین هدف اصلی مقاله حاضر بررسی شیوه های زوال مالکیت می باشد روش تحقیق بکاررفته درپژوهش حاضر روش تحلیلی بوده که با استفاده ازشیوه کتابخانه ای و ابزار فیش برداری اطلاعات حاصله تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری شده است

کلیدواژه ها:

مالکیت ، قطع رابطه ارادی ، قطع رابطه غیرارادی ، ملک ، مالک