مقایسه خودکارآمدی افراد دارای دردهای عضلانی- اسکلتی با افراد عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه خود کارآمدی افراد دارای دردهای عضلانی اسکلتی با افراد عادی می باشد. روش این پژوهش از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیهی بیماران دارای - دردهای عضلانی اسکلتی مراجعه کننده به مراکز -فیزیوتراپی و مطب های شهر اردبیل در سال 1931 است، که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 121 نفر) 01 نفر از زنانمبتلا به دردهای عضلانی اسکلتی و 01 نفر نمونه سالم نیز جهت مقایسه( انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل واریانس تک متغیره ( ANOVA ( استفاده شد. نتایج نشان داد که بین متغیر دلسوزی به خود در بین افراد دارای دردهای عضلانی اسکلتی با افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

خود کار آمدی ، دردهای عضلانی اسکلتی