بررسی و ارزیابی الگوریتم های استخراج و توصیف عوارض موضعی در کاربردهای فتوگرامتری و سنجش از دور

بررسی عوارض موضعی یکی از مسائل بنیادی و اساسی در زمینه های مختلف ماشین بینایی است اخیرا این عوارض در فتوگرامتری و سنجش از دور نیز مورد استفاده قرار گرفته است یک عارضه موضعی یک الگوی تصویری است که با عوارض همسایه خود متفاوت است معمولا این تفاوت در یک یا چند ویژگی به طور همزمان اتفاق می افتد از جمله این ویژگی ها می توان به رنگ بافت و درجه خاکستری اشاره نمود در این تحقیق هدف بررسی انواع الگوریتم های آشکارساز و توصیفگر عوارض موضعی در دسته بندی های مختلف است و بیان اینکه چه توصیفگر و آشکارسازهایی می توانند بهترین عملکرد را در وجود تغییرات و شرایط مختلف بین دو تصویر ایفا نمایند با توجه به طیف گسترده ای از کاربردهای این عوارض سعی شده چندین کاربرد مهم و اساسی آن ها را در زمینه های مختلف بررسی شوند نتایج این تحقیق نشان داد که از بین الگوریتم های مطرح شده نمی توان یک الگوریتم خاص را به منظور استخراج عوارض موضعی در تمامی مجموعه داده ها انتخاب نمود بلکه هر یک از این روش ها مزایا و کاربردهای خاص خود را داشته و با توجه به ساختارهای موجود در تصویر می توانند در استخراج و توصیف عوارض موضعی مفید باشند

کلیدواژه ها:

فتوگرامتری ، سنجش از دور ، ماشین بینایی ، عوارض موضعی ، آشکارساز ، توصیفگر