بهینه سازی شبکه توزیع آب شهری با استفاده از الگوریتم ژنتیک ( مطالعه موردی شهر سلامی )

از آنجا که مطالعه و تحلیل شبکه های توزیع آب شهری در هزینه های احداث و ترمیم بسیار با اهمیت است؛ امروزه رویکردهای بهینه سازی شبکه های توزیع به سمت کاهش هزینه ها با استفاده از روش های مختلف مدلسازی عددی به پیش می رود. هدف از این پژوهش بهینه سازی شبکه توزیع آب شهر سلامی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و مقایسه اقتصادی بین طرح اولیه و بهینه است. بهینه سازی شبکه توزیع آب شهر سلامی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و کدنویسی در برنامه متلب و محاسبات هیدرولیکی شبکه توزیع در نرم افزار Epanet مدل می گردد. نتایج مدلسازی عددی نشان می دهد که هزینه های برآورد شده در مدل بهینه حدود 32 درصد نسبت به طرح اولیه شبکه توزیع شهر سلامی کاهش یافته است. جوابهای الگوریتم زنتیک در تکرار 300 ام به مقدار ثابتی رسید. بررسی قطرهای بکار رفته در دو طرح مختلف حاکی از آن است که در طرح و اولیه از قطرهای مختلفی جهت ایجاد شبکه توزیع استفاده دشه است؛ به طوریکه در این طرح قطر لوله 300 و 200 میلیمتر متراژ قابل ملاحظه ای را بخود اختصاص داده است. این در حالی است که در طرح بهینه قطر لوله ها به سمت اقطار کوچکتر از 125 میلیمتر متمایل می باشند و در طرح بهینه از لوله های با قطر کمتر متراژ بالاتری استفاده شده و به تبع آن کاهش هزینه های خرید را به دنبال داشته است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، شبکه توزیع ، Epanet ، MATLAB