اثربخشی آموزش مهارتهای بیانگری هیجانی ، حساسیت هیجانی و کنترل هیجانیبر افزایش رضایت شغلی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مهارتهای بیانگری هیجانی ، حساسیت هیجانی و کنترل هیجانی بر افزایش رضایت شغلی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیهی معلمان زن مقطع متوسطه منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به کار بودند. حجم نمونه آماری به دلیل نیمه آزمایشی بودن پژوهش 13 نفر است که به طور تصادفی در دو گروهآزمایشی و گواه گمارده شدند و به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل پرسش نامه های مهارتهای اجتماعی و رضایت شغلی ( JDI ) بود. برای اجرای پژوهش، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل از دو گروهآزمودنی تشکیل شده است. براساس طرح مذکور، در مورد هر دو گروه آزمایش و کنترل پرسشنامه اجراء گردید. پس از آنگروه آزمایش در ده جلسه تحت آموزش مهارتهای بیانگری هیجانی ، حساسیت هیجانی و کنترل هیجانی قرار گرفته در حالیکه گروه کنترل تحت هیچ گونه آموزشی قرار نداشت. پس از انجام آموزش، در مورد هر دو گروه مجدداً پرسشنامه رضایت شغلیاجراء گردید. سپس با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس پس از حذف اثر پیش آزمون تفاوت موجود بین گروه گواه و گروهآزمایش مورد بررسی قرار گرفت.تجزیه و تحلیل داده ها، یافته های زیر را نشان دادند: آموزش مهارتهای بیانگری هیجانی ،حساسیت هیجانی و کنترل هیجانی منجر به افزایش رضایت شغلی معلمان زن مقطع دبیرستان منطقه 5 شهر تهران می شود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای بیانگری هیجانی ، حساسیت هیجانی و کنترل هیجانی ، رضایت شغلی