چالشها و فرصتهای توسعه پایدارکشاورزی

وجود امکانات طبیعی مانند آب و زمین مستعد برای انجام فعالیتهای کشاورزی از عمده عواملی است که شرایط زیست و تشکیل جامعه روستایی را درکشور ما فراهم نموده است. لذا علیرغم سیاست صنعتیسازی نامتجانس با کشاورزی، همچنان فعالیتهای کشاورزی ماهیت غالب فضای کالبدی روستاهای کشور را تشکیل میدهند. در هر صورت با یک نگرشسیستمی، هر آنچه که موجبات عقبافتادگی یا رشد مناطق روستایی را فراهم آورد به مراتب بخش کشاورزی را تحت تاثیر قرارخواهد داد و بالعکس. در این مقاله تلاش بر این است که چالشها و فرصتهای توسعه پایدار کشاورزی در مناطق روستایی مورد بحث و بررسی قرار گیرد. روش تحقیق، توصیفی _ تحلیلی و مبتنی بر اطلاعات اسنادی _ کتابخانهایمیباشد. به همین دلیل ابتدا به تعریف کشاورزی پایدار پرداخته شده و با معرفی شاخصهای توسعه پایدار، مهمترین اقدامات انجام شده در زمینه توسعه پایدار کشاورزی در ایران بیان گردیده و در پایان وضعیت منابع پایه کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی چالشهای فراروی توسعه کشاورزی از ناحیه مسایل توسعه روستایی نشان میدهد که مهمترین مسئله یافتن راهحلهایی است که بتواند زندگی روستاییان را بهبود ببخشد . برای این کار، اصلاحات عمدهای در سیاستهای کشاورزی و زیستمحیطی ضرورت دارد. علاوه بر این، با توجه به این کهروستاها قطب اصلی تولید موادغذایی به شمار میروند و از طرف دیگر اکثر جمعیت فقیر کشور را در این مناطق میتوان مشاهده نمود، باید در برنامه توسعه پایدار توجه ویژهای به روستاها داشت و نسبت به مناطق شهری به طور خاص مورد توجه قرار گیرند

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار کشاورزی ، توسعه روستایی ، صنعتی سازی ، فضای کالبدی روستا ، نگرش سیستمی