سیستم بهینه اشتراک زمانی دوچرخه بوسیله ترکیب الگوریتمهای ژنتیک و اجتماع مورچگان

سیستم اشتراک گذاری دوچرخه بر اساس حفظ تعادل در توزیع دوچرخه ها از ایستگاه به ایستگاه دیگر می باشد. حفظ تعادل سیستم مربوط به پیدا کردن یک مسیر برای هر دو چرخ از جمله تخلیه و بارگیری دستورالعمل در هر ایستگاه می باشد. یکی از روش های متداول حل چنین مسائلی، الگوریتم های تکاملی می باشد. و مسیر یابی و نوع اشتراک گذاری دوچرخه ها در ساختار گرافی یا شبکه ای این سیستم با الگوریتم اجتماع مورچگان بسیار تطابق دارد. پروسه پیداکردن کوتاه ترین مسیر توسط مورچه ها دارای ویژگی هایی مانند قابلیت ترمیم زیاد، به خود سازنده بودن و عدم وجود مکانیزم کنترل مرکزی می باشد. ویژگی دوم قدرت زیاد آن است. جهت بهینه سازی روش از الگوریتم ژنتیکی استفاده شده است. در روش پیشنهادی جدید، ساختار مناسبی برای کروموزوم در نظر گرفته و همچنین نرخ عملگر جهش و تقاطع بازبینی شده است. نتایج شبیه سازی نشاندهنده افزایش کارایی و سرعت هم گرایی نسبت به کارهای پیشین می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم اشتراک گذاری دوچرخه ، الگوریتم اجتماع مورچگان ، الگوریتم ژنتیک