بررسی تنوع ژنتیکی ارقام و توده های محلی لوبیا چیتی با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

لوبیا به عنوان یکی از حبوبات مهم زراعی در ایران محسوب می شود. این گیاه درصد بالای خوگشنی به میزان 95% را شامل می شود. روابط ژنتیکی میان گونه های Phaseolus هنوز به طور کامل شناخته نشده است هرچند پیشرفت زیادی در این زمینه به دلیل تلاقی های گسترده صورت گرفته است. در دهه گذشته از فناوری های مبتنی بر آغازگرهای اختیاری نظیر RAPD به طور گسترده ای برای شناسایی ژنوتیپ ها و تحقیق در روابط ژنتیکی استفاده شده است. در این مطالعه نیز 18 ژنوتیپ لوبیا چیتی با استفاده از نشانگر RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت که از 60 آغازگر مورد مطالعه 30 آغازگر چندشکلی مطلوبی تولید نمودند. بر اساس داده های مولکولی حاصل توده محلی کوهدشت در فاصله ژنیتیکی 0/42 از سایر ارقام جدا گردید. دو رقم G-01437 و G-14088 دارای 0/83 شباهت ژنیتیکی می باشند که در برنامه اصلاحی تولید آنها، از والدین مشترکی استفاده گردیده است در ضمن توده های محلی نائین و کوهدشت و رقم Cardinal برای تلاقی با سایر ژنوتیپ ها از نظر فاصله بالای ژنتیکی معرفی گردیدند.

کلیدواژه ها:

لوبیا ، نشانگر مولکولی RAPD ، تنوع ژنتیکی