پیش بینی اثرات اقتصادی و اجتماعی اجرای سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی (مطالعه موردی آبخیز رامیان - استان گلستان)

بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی فعالیتهای مدیریتی در سطح آبخیز از جمله ارزیابی های ضروری در جهت نیل به مدیریت یکپارچه منابع آبخیز می باشد که تضمین کننده مشارکت آبخیزنشینان خواهد بود. در این راستا مدل مفهومی مدیریت یکپارچه ابخیز رامیان ارایه شد و چهارچوب فرعی اقتصادی از مدل مفهومی برای بررسی اثرات مورد نظر لحاظ گردید. به منظور پیش بینی اثرات اقتصادی و اجتماعی سناوریهای مدیریت پوشش گیاهی در آبخیز رامیان استان گلستان (24000 هکتار) پس از انتخاب چهار گزینه مدیریتی ممکن، 16 سناریو تدوین شد. سپس دو نشانگر هزینه های متغیر و درآمد ناخالص به منظور بررسی اثرات اقتصادی سناریوهای مدیریتی پیشنهادی به کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل اقتصادی در سطح زیر حوزه ها، نشان داد که در اکثر زیر حوزه ها به ترتیب سناریوهای 12، 16 و سپس 9و7 از نظر درآمد ناخالص شرایط بهتری دارند. از طرفی در اکثر زیر حوزه ها به ترتیب سناریوهای 1و3 و سپس 4 با توجه به میزان هزینه متغیر کمتر، دارای ارجحیت بیشتری جهت اجرا هستند. به منظور پیش بینی اثرات اجتماعی اجرای سناریوها، با انجام مطالعات میدانی اجتماعی در سطح آبخیز و به کمک توزیع دو جمله ای، احتمال پذیرش سناریوهای مدیریتی دربین جامعه آبخیز نشین مشخص گردید. نتایج نشان داد که در آبخیز رامیان اجرای سناریوی یک (حفظ وضعیت فعلی) بالاترین سطح پذیرش مردم را به خود اختصاص داده و سناریوهای 8، 11، 14، 15 و 17 به طور یکسان از کمترین سطح پذیرش اجتماعی برخوردارند. رویکرد مبتنی بر سناریوسازی با افزایش سطح ادراک تصمیم گیرنده از سیستم آبخیز و فراهم نمودن امکان انتخاب سناریوهای مدیریتی و ارایه اثرات انها، رویکردی توانا در پیش بینی اثرات فعالیتهای مدیریتی پیشنهادی در جهت تصمیم گیری نهایی می باشد.

کلیدواژه ها:

سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی ، درآمد ناخالص ، هزینه معتبر ، پذیرش اجتماعی ، آبخیز رامیان