بررسی عارضه لکنت زبان و تأثیر طول پاره گفتار آن در کودکان

لکنت زبان 1 نوعی اختلال گفتار است که مشکلاتی را در برقراری ارتباط با سرعت مناسب و به طور پیوسته و روان ایجاد مینماید. لکنت عبارت است از تکرار، کشش و یا قفل شدن غیر ارادی کلمه یا بخشی از کلمه که فرد قصد بیان آن را دارد. دراینجامعمولا همراه با تلاش برای بیان درست کلمات، تغییراتی نیز در سر گردن به شکل پلک زدن، شکلک در آوردن، لرزش فک، 2 سالگی می باشد.معمولا بعد از 12 سالگی ابتلابه – لبها و یا کج کردن سر دیده می شود. شروع لکنت به طور شایع در سنین 7 لکنت زبان دیده نمی شود، مگر در مواردیکه سانحه مغزی جدی اتفاق افتاده باشد. بنابراین لکنت در زمانی که کودک با سرعتزیاد در حال یادگیری 2 زبان است به شکل تدریجی شروع می شود .در این پژوهش سعی بر آن شده است که عارضه لکنت زبان و عوامل بروز در آن نیز مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

لکنت ، کشش ، پاره گفتار ، مترونوم ، خود درمانی