نقش نگرشهای مذهبی معنوی بر خودپندارهی نوجوانان شهر خرمآباد

زمینه و هدف: شواهد پژوهشی در دسترس نشان میدهد که نگرش مذهبی در تمام جنبههای روانشناختی زندگی بشرتأثیرات بسزایی دارد. خودپنداره نیز یکی از جنبههای مهم زندگی روانشناختی است. از طرفی در سالهای اخیر بررسیمذهب توسط روانشناسان و جامعهشناسان افزایش یافته است. این پژوهش با هدف بررسی رایطهی بین نگرش مذهبی و خودپنداره در نوجوانان شهر خرمآباد انجام گرفته است.روش: این پژوهش به روش همبستگی بر روی 022 آزمودنی ) 022 پسر و 022 دختر( که در مدارس راهنمایی شهر خرمآباد در سال تحصیلی 0912 10 مشغول به تحصیل بودند و با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند، -انجام گرفت. آزمون جهتگیری مذهبی کلارک و استارک و دینداری آرین برای سنجش نگرش مذهبی و آزمون سارسوات برای سنجش خودپنداره استفاده شد. دادهها با استفاده از برنامهی SPSS و با روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافتهها: تحلیل ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیرهای پیشبین و متغیر ملاک ارتباط معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر خودپنداره به وسیلهی نگرشهای مذهبی پیشبینی میشود P<0/05 بحث و نتیجهگیری: با توجه به تأثیر مثبت باورها و اعمال مذهبی در سلامت روان، استفاده از این ظرفیتها در برنامهریزی اقدامات بهداشتی به خصوص در مورد نوجوانان توصیه میشود

کلیدواژه ها:

نگرشهای مذهبی ، خودپنداره ، نوجوانان