ارزیابی شبکه جاده ای براساس پهنه بندی خطرزمین لغزش مطالعه موردی شهرستان ممسنی - استان فارس

پروژه های راهسازی و ایجادشبکه های راه یکی ازعوامل مهم و تاثیر گذار درایجادپدیده زمین لغزش می باشد ایجادوساخت جاده معمولا با ازبین بردن تکیه گاه های زیرین و جانبی توده خاک و همچنین تغییرشیب و غیره باعث حرکت توده شده و درنهایت زمین لغزش ایجادمیگردد ازاین رو توجه به شرایط زمین و مسیریابی جاده ازدیدگاه پتانسیل خطرزمین لغزش یکی ازمهمترین اساسی ترین تمیهدات و پیش فرضهای پروژه های راهسازی می باشد شناسایی مناطق و موقعیت های حساس به زمین لغزش و به گفته دیگر تعیین پتانسیل خطرزمین لغزش منطقه ازپهنه بندی منطقه ازدیدگاه خطرزمین لغزش صورت می پذیرد برای پهنه بندی منطقه ازدیدگاه پتانسیل خطرزمین لغزش مدلهای تجربی متعددی وجود دارد و پژوهشگران و کارشناسان با توجه به شرایط منطقه نیاز به کارشناسی و نوع کاراقدام به انتخاب مدل تجربی می نمایند پهنه بندی خطرزمین لغزش دررابطه با راهسازی توسط پژ<هشگران زیادی انجام شده است ازجمله این پژوهشها میتوان به موارد زیراشاره کرد اسفندیاری درآباد 1387 اقدام به پهنه بندی پتانسیل خطرزمین لغزش درجاده ارتباطی اردبیل - استارا با استفاده ازGIS نمود و نقاط حساس و ناپایدار دراین جاده را ممیزی کرده است حیاتی وهمکاران 1390 پهنه بندی خطر زمین لغزش به منظور کاربردی درطراحی شبکه جاده جنگلی را کارکرده و منطق بدون خطر خطرکم و خطرزیاد را برایمنطقه مطالعه مشخص نموده اند اذرنوش وشفیع زاده 1390 ساده ترین روش پهنه بندی خطرزمین لغزش درمسیریابی جاده جنگلی بادیدگاه مدیریت حوزه های ابخیز را ارایه داده اند و بدون ذکر نام ازمدل نیلسون اصلاح شده ازعوامول تعریف شدهدراین مدل شیب و سنگ شناسی استفاده کرده اند روستایی و احمدزاده 1390 درجاده تبریز - مرند و با استفاده ازgis,RS اقدام به پهنه بندی مناطق متاثر ازخطرزمین لغزش کردند