اثربخشی آموزش گروهی معنادهی به رنج برابعادبهزیستی روان شناختی دانشجویان

پژوهش حاضرباهدف بررسی و تعیین اثربخشی آموزش گروهی معنادهی به رنج برابعاد بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحدیزد انجام شد این پژوهش ازنوع نیمهتجربی طرح پیش ازمون و پس ازمون با گروه کنترل است جامعه اماری شامل تمامی دانشجویان پسرخوابگاهی دانشگاه آزاداسلامی واحدیزد سال تحصیلی 93-94 بود 30نفر با استفاده ازروش نمونه گیری دردسترس و ازمیان دانشجویانی که کمترین نمرات رادرپرسشنامه بهزیستی روانشناختی کسب کرده بودند بصورت تصادفی انتخاب شدند و دردوگروه 15نفری ازمایش و کنترل جایگزین گردیدند برروی گروه ازمایش 8جلسه مداخله اموزشی معنادهی به رنج اجرا شد دراخرین جلسه دوگروه باردیگر رسشنامه بهزیستی روانشناختی را تکمیل نمودند جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازنرم افزار SPSS 19 و ازروشهای اماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید یافته ها نشان دادند که اموزش گروهی معنادهی به رنج بربهبود بهزیستی روانشناختی دانشجویان موثرنبوده است P˃0.05اما منجر به بهبود برخی ازابعادبهزیستی روانشناختی شده است P˂0.05 لذا میتوان نتیجه گرفت که اموزش گروهی معنادهی به رنج ازلحاظ معناداری اماری منجر به بهبود بهزیستی روانشناختی نشده است اما سبب بهبودی درابعادپذیرش خود تسلط برمحیط و خودمختاری دانشجویان شده است

کلیدواژه ها:

معنادهی ، رنج ، بهزیستی ، روان شناختی ، دانشجویان ، کوواریانس