اثر بخشی مهارتهای ارتباطی با رویکرد قرآنی بر سلامت روان زوجین شهرستان جغتای

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی مهارتهای ارتباطی با رویکرد قرآنی بر سلامت روان زوجین تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان جغتای می باشد.پژوهش حاضر آزمایشی از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد و جامعه آماری شامل زوجین تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره ) شهرستان جغتای می باشند و نمونه آماری، 20 زوج که شامل چهل نفر که و به شیوه نمونه گیری در دسترس و دواطلبانه انتخاب شدند که در ادامه زوجین در دو گروه 10 نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند و ابزار سنجش پرسشنامه سلامت روان GHQ می باشد که گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون مورد آزمون قرار گرفتند و پس شرکت گروه آزمایش در برنامه آموزشی ( 8 جلسه ای) مهارت های ارتباطی با رویکرد قرآنی، دوباره دو گروه (کنترل و آزمایش) در پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس و نرم افرار آماری spss (ویرایش 18) استفاده گردید.نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد بین متغیر پیش آزمون بعنوان متغیر همپراش (کواریانس) و متغیر مستقل، با توجه به مقدار 32/536 = F و سطح معنادری مشاهده شده 0/000 = p رابطه معنادری وجود دارد و از طرفی با توجه به نقش متغیر مستقل در ایجاد تفاوت بین دو گروه پس از حذف اثر احتمالی متغیر پس از آزمون در سطح احتمال 95% (0/000 = p ، 208/042 = F) تاثیر معناداری داشته است و فرض پژوهش تایید،که می توان نتیجه گرفت مهارتهای ارتباطی با رویکرد قرآنی بر میزان سلامت روان زوجینتاثیر مثبت دارد. می توان نتیجه گرفت آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد قرآنی می تواند بر سلامت روان زوجین موثر باشد و این روش بعنوان یک رویکرد مهارتی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، رویکرد قرآنی ، سلامت روان