آموزش و پرورش و هویت معنوی برنامه درسی در هزاره سوم

نهاد آموزش و پرورش، یکی از گسترده ترین نهادهای اثرگذار و جهت دهنده در برنامه درسی همه کشورهاست. با توجه به مخاطبان فراوان و مستعدی که دارد و رسالتهای آموزشی و پرورشی خود، باید برنامه پرورش خویشتن و معنویت را جزء اصلی ترین و محوریترین مسائل آموزشی و پرورشی قرار دهد. این ضرورت، که برخاسته از نقش و جایگاه اخلاق در حیات طیبه انسانی است، زمانی مورد تأکید قرار میگیرد که صرفنظر از شبهات در اهداف اصلی ، اندیشه های مهم مستتر در رویکرد پرورش خویشتن و معنویت به دلیل ریشه دار بودن در باورها و منحصر به فرد دانستن هر یادگیرنده که اغلب متفاوت هستند این اندیشه ها در برخی باورهای اصلی مشترک باشند. موضوع اصلی برنامه درسی معنوی رشد و تکامل روحی و نفسانی انسان است. در نظام آموزش و پرورش اسلامی هدف های آموزشی فراتر از دانش اندوزی، مهارت آموزی و نگرش یابی در نظر گرفته می شود. تکامل نفس و تعالی روح و روان یادگیرنده و زمینه سازی برای تحقق یک جامعه معنوی، به منزله هدف نهایی یادگیری در تمام موضوع های درسی در کانون فعالیت های برنامه ریزی درسی قرار دارد. در این مقاله سعی برآن است که با اشاره به اثرات فقدان معنویت در دنیا و بررسی اجمالی درخصوص معنویت و اهمیت برنامه درسی معنوی و همچنین تاثیر بعد هویت معنوی و عناصر برنامه درسی قدمی هرچند ناچیز در راستای اعتلای برنامه درسی معنوی در کشور در هزاره سوم برداشته باشیم و با ارائه نظریه های مبتنی بر هویت معنویت در برنامه درسی تلاش می شود تا با زنده کردن معنویت و روح معنوی فراگیران بحران های ناشی از فقدان معنویت و عدم توجه به آن، در برنامه درسی طی سال های گذشته جبران گردد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، هویت معنوی ، آموزش و پرورش ، هزاره سوم