قابلیت جمع آوری رواناب شهری با استفاده از مدل SWMM(مطالعه موردی: شهر بابلسر)

حوزه های آبخیز شهری به دلیل توسعه دارای رفتار هیدرولوژیکی پیچیده تری نسبت به حوزه های طبیعی می باشند که شناخت پاسخ هیدرولوژیکی آنها به طراحی مناسب تسهیلات کنترل سیلاب کمک خواهد نمود. در این تحقیق با استفاده از مدل SWMM ، به بررسی پتانسیل تولید رواناب شهری در بخشی از حدوده شهری بابلسر پرداخته شد. هدف از ا ینبررسی، تحلیل قابلیت استحصال آب جمع آوری شده باران برای کاربرد در مصارف شهری می باشد. بدین منظور در مدل SWMM منطقه 65/69 هکتاری مطالعاتی در قالب 6 واحد هیدرولوژیکی از 5/94 تا 16/82 هکتار 6 گره خروجی و 4کانال تعریف شد. نتایج تحقیق نشان داد که در حدود 52/1 درصداز بارش طرح شهر بابلسر می تواند قابلیت تبدیل شدن به رواناب را داشته باشد که می توان از طریق سیستمهای جمع آوری علاوه بر کاهش خطرات سیلاب شهر بابلسر، یک منبع کمکل آبی که جبران کننده بخشی از مصرف خانوارها در بخش غیر شرب باشد به مدیریت منابع اب پرداخت.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیز شهری ، رواناب ، مدل SWMM ، نفوذپذیری ، کاربری اراضی