جایگاه رویکرد اقتصادی محور در باز زنده سازی اماکن تاریخی و فرهنگی

بررسی و شناخت ظرفیت ها و ارزش های احیای اماکن تاریخی برای گردش نقدینگی و سرمایه گذاری امری ضروری است آثار قابل احیا علاوه بر وجه تاریخی و فرهنگی به لحاظ ظرفیت های بالقوه اقتصادی هم منابعی بکر و کارآمد محسوب می شوند موضوع محوری بهره گیری اقتصادی از ظرفیت های احیا و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی است که غالبا در مبحث اقتصاد فرهنگی جای دارد در این راستا مقاله حاضر چیستی اقتصاد احیا و جنبه های آن را مورد بررسی قرار داده است از این رو هدف اصلی این مقاله ارزیابی اهمیت رویکرد اقتصادی در احیای بافت تاریخی و رونق صنعت گردشگری می باشد برای این منظور اطلاعات ضروری با تکیه بر پژوهش و مطالعات اسنادی و کتابخانه ای گرداوری شده است و توضیح و تفسیر آن ها محتوای مقاله را شکل می دهد یافته های حاصل از این تحقیق بر محورهایی چون تشویق بخش خصوصی به سرمایه گذاری در تجدید حیات محیط های تاریخی استفاده اقتصادی از بناهای تاریخی توجه به برنامه های حفاظت به منظور ایجاد اشتغال در دراز مدت و به صورت پایدار در مقایسه با ساخت و ساز بناهای جدید و نیز توجه به گردشگری به منزله یک نیروی سازمان دهنده موثر در امر بازآفرینی استوار است در نهایت با توجه به اینکه اماکن تاریخی سرمایه این ملت و مملکت است و نقش مهمی در جذب سرمایه و بازتولید و انباشت ثروت ایفا می کند رویکرد اقتصاد محور از جمله رویکردهای اساسی در تحقق این مهم می باشد

کلیدواژه ها:

احیاء ، اقتصاد ، اماکن تاریخی ، باز زنده سازی