مقایسه روشهای بهسازی و مقاوم سازی سازه ها از طریق افزایش سختی خاک بستر آنها

افزایش سختی خاک همواره به عنوان یکی از روشهای مقاوم سازی خاک بستر سازه ها مورد توجه مهندسین عمران بوده است ، در همین راستا تحقیقات زیادی در خصوص عوامل موثر بر این پارامتر انجام گرفته است .ازجمله این عوامل می توان به استفاده ازآهک ، ژئوتکستایل و ژئوگرید، تکه های لاستیک فرسوده ، تزریق دوغاب سیمان و سیمانتاسیون ، ضریب چسبندگی ، زاویه اصطکاک داخلی، تراکم نسبی ، درصد درشت دانه ، وزن مخصوص ، چگالی ، میرایی و رطوبت و روشهای بهسازی بیوشیمیایی توسط باکتری ها و تثبیت میکروبیولوژیکی و فناوری نانو ، استفاده از روش فریزینگ و ایجاد یخ زدگی و جلوگیری از ایجاد کهولت و فرسایش درذرات خاک و بهره گیری از دانه بندی مناسب در خاک اشاره نمود. در این تحقیق ضمن معرفی برخی از عوامل یاد شده و تعیین میزان اهمیت هر یک از این عوامل در پارامتر سختی خاک به این نتیجه می رسیم که به ترتیب عواملی چون افزایش زاویه اصطکاک داخلی خاک و تزریق دوغاب سیمان به خاک نقش موثر تری در افزایش سختی خاک بعنوان یکی از روشهای بهسازی و مقاوم سازی سازه ها نسبت به دیگر عوامل دارند

کلیدواژه ها:

بهسازی سازه ها ، مقاوم سازی سازه ها ، سختی خاک ، افزایش سختی خاک