جداسازی یون Cu (II) با استفاده از نانو کامپوزیت پلی آنیلین و اکسید سیلیسیوم

مس از فلزات سنگینی است که در میان آلوده کننده ها، جایگاه مهمی دارد.. از جمله مضرات این فلز سنگین بر سلامتی انسان می توان به آبریزش بینی، دهان و چشم، سردرد، دل درد، سرگیجه و اسهال و استفراغ، اسهال، تپش قلب و مشکلات تنفسی اشاره کرد. همچنین جذب مقدار زیاد مس باعث آسیب کبد و کلیه و حتی مرگ می شود. روشهای متنوعی برای حذف مس از آب وجود دارد. اما روشهای تبادل یونی وجذب سطحی به عنوان بهترین روش پیشنهاد می شوند. در روش جذب سطحی از جاذب های متنوعی استفاده می شود که یکی از این جاذب ها پلیمرهای هادی هستند. در این پژوهش کامپوزیت پلی آنیلین/ اکسید سیلیسوم در حضور HPC به عنوان پایدارکننده و با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات (APS) به عنوان اکسیدان در محیط آبی سنتز شده و از کامپوزیت تهیه شده جهت جداسازی مس از محلول آبی حاوی یون مس استفاده شده است. برای بررسی مورفولوژی وخواص کریستالی کامپوزیتها از دستگا های میکروسکوپ الکترونی(SEM) ، همچنین دستگاه ICP جهت اندازه گیری غلظت محلول به کار گرفته شده است. نتایج SEMنشان می دهد که حضور ذرات اکسید سیلیسیوم سبب کاهش اندازه و همچنین همگنی ذرات پلیمر شده، همچنین حضور ذرات اکسید سیلیسیوم سبب افزایش راندمان حذف مس توسط کامپوزیت نسبت به پلی آنیلین خالص شده، که این به دلیل افزایش مساحت سطح جاذب پلیمری بعلت ریز تر شدن اندازه ذرات است

کلیدواژه ها:

نانو کامپوزیت ، پلی آنیلین ، آلودگی محیط زیست ، اکسید فلزی ، جذب سطحی