برآورد فرسایش و رسوب حوزه ی آبخیز فراش با استفاده از مدل IRIFER

با افزایش جمعیت، تأمین مواد غذایی برای مردم جهان، کم کم یک مسأله بسیار مشکل اجتماعی خودنمایی میکند،، زیرا تولید ، موادغذایی درارتباط مسقیم با کشاورزی میباشد، که به دو ماده اصلی آب و خاک احتایج دارد وجود این دو عنصر تحت تاثیر فرسایش می باشد که هموراه برای از بین بردن آنها عمل می کند . به همین جهت که مبارزه با فرسایش در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفته است . هدف از انجام این پژوهش تعیین شدت فرسایش و رسوب دهی با استفاده از روش اریفر درحوزه فراش منطقه ساردو می باشد . بدین منظور خوزه ی مذکور به چهار پارسال تقسیم شد . نتایج نشان داد که میزان فرسایش در واحد کوهستان و تپه ماهورها کم ودر واحد دشت رودخانه ای و دشت دامنه ای متوسط می باشد . بیشترین مقدار رسوب مربوط به دشت دامنه ای که معادل ton/km2/year 143/55 و کمترین مقدار رسوب مربوط به کوهستان که ton/km2/yea77/38 می باشد . و از بین عوامل ایجاد فرسایش مهمترین عامل درهمه ی واحد های سرعت و وشعیت باد ولی در دشت رودخانه ای اولویت اول مدیریت و استفاده از زمین مب اباشد ، هم چنین بیشترین مقدار فرسایش در پارسل 1 و کمترین مقدار فرسایش در پارسل 4 اتفاق افتاده است .

کلیدواژه ها:

فرسایش ، رسوب ، فراش ، مدل IRIFER