بررسی تطابق سبک رهبری و آمادگی کارکنان در شرکت گاز استان خراسان شمالی

هدف تحقیق حاضر زمینهیابی برای افزایش سطح اثربخشی سبک رهبری مدیران با توجه به سطح آمادگی (بلوغ) کارکنان بود. بر این اساس، رده های مدیریتی و غیرمدیریتی شرکت گاز استان خراسان شمالی جامعه آماری تحقیق را تشکیل داد و با توجه به محدود بودن تعداد اعضای جامعه از روش سرشماری استفاده شد. برای سنجش سطح آمادگی از پرسشنامه، با دوازده گویه و برای سنجش سبک رهبری از پرسشنامه مبتنی بر دوازده سناریو در دو وضعیت موجود و مورد انتظار استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی در قالب ارایه میانگین، فراوانی و انحراف استاندارد و همچنین آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس استفاده به عمل آمد. یافته های تحقیق نشان داد که سطح آمادگی کارکنان در دامنه سه و چهار قرار دارد؛ به عبارت دیگر آنها در انجام وظایف خود از توان و تمایل متوسط به بالا برخوردارند. همچنین مشخص گردید که سبک غالب رهبری در شرکت مشارکتی است؛ مقایسه این یافته با یافته اخیر حاکی از وجود انطباق بین سطح آمادگی کارکنان و سبک رهبری اعمال شده توسط مدیران در سطح کل شرکت و واحدهای چهارگانه است و اثربخش میباشد. به رغم اثربخشی سبک رهبری مشارکتی و ترغیبی در این تحقیق، مدیران در استفاده از سبک دستوری و تفویضی اثربخش عمل نکردهاند. از آنجا که استفاده متوازن از سبک های چهارگانه مطابق با شناخت موقعیتها، اثربخشی سبک رهبری مدیران را تضمین می کند، بنابراین در مواردی که رفتار انطباقی مدیران به درستی ایفا نشده است، شناخت مدیران از خود و دیگران اهمیت و اولویت پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

رهبری ، آمادگی (بلوغ) ، سبک دستوری ، سبک ترغیبی ، سبک مشارکتی ، سبک تفویضی