کنترل بیولوژیک عوامل بیماریزای گیاهی با استفاده از جدایه های Pseudomonas fluorescens

عوامل بیماریزای گیاهی از عوامل عمده کاهش رشد گیاهان و در نتیجه افت محصولات کشاورزی بوده و خسارات جبران ناپذیری را بر گیاهان وارد میکنند. برای کنترل عوامل بیماریزای گیاهی معمولا از روشهای شیمیایی استفاده میشود که علاوه بر آسیب های زیست محیطی، خطرات فراوانی را برای سلامتی انسان به دنبال دارد. در چندین دهه اخیر محققین به دنبال یافتن روش هایی ایمن برای کنترل بیماری ها بودهاند که علاوه بر کاهش بیماری های گیاهی دوستدار محیط زیست برشمرده شوند. از جمله روش های مهم بیوکنترل استفاده از میکروارگانیسم های مفید خاکزی جهت کنترل عوامل بیماریزا است. باکتری های مفید از جنس ها و گونه های مختلف، ریزوسفر میزبان را اشغال کرده و رقابت این باکتری ها با عوامل بیماریزا موجب کاهش خسارت بیماریها می گردد. رایزوباکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) از دسته سودومونادهای فلورسنت جزء باکتریهای منطقه ریزوسفر هستند که از طریق مکانیسم های مختلف باعث افزایش رشد و عملکرد گیاه می شوند. سودوموناس ها بطور مستقیم با تولید یکسری هورمون های گیاهی و تحریک رشد گیاه، و نیز بصورت غیرمستقیم از طریق کنترل بیولوژیکی بیمارگرها و یا القای مقاومت در گیاهان باعث افزایش رشد آنها میشود. از طرف دیگر، این باکتری ها با تولید انواع آنتی بیوتیک ها (نظیر پایولوتورین، پیرول نیترین و 2 و 4- دی استیل فلوروگلوسینول)، سیدروفور (پایوچلین و پایووردین)، سیانید هیدروژن و آنزیم پروتئاز نقش موثری در کنترل بیولوژیک عوامل بیماریزای گیاهی ایفاء می کنند. در این مطالعه مروری، به مکانیسم های کنترل بیولوژیک بیمارگرهای گیاهان توسط سودوموناس های فلورسنت پرداخته شده و نقش متابولیت های ثانویه تولید شده توسط این باکتری ها در کاهش بیماری های گیاهان مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سودوموناسهای فلورسنت ، ریزوسفر ، آنتی بیوتیک ، سیدروفور ، سیانید هیدروژن