بهینه سازی انرژی وارد بر سطح هدف در زمان برخورد یک پرتابه میله بلند

در این مقاله با در نظر گرفتن محدودیت های هندسی و استحکامی پرتابه میله لند و سابوت (حامل) به بهینه سازی انرژی وارد بر سطح هدف از سوی پرتابه میله بلند پرداخته میشود. به این منظور ابتدا با توجه به معادلات حرکت پرتابه – حامل در داخل لوله پرتابگر حد پایینی برای نسبت قطر میله پرتابه به قطر لوله پرتابگر (dp/D) محاسبه می شود. سپس در ناحیه مورد قبول به دست آمده، پارامتر بی بعد بازدهی انرژی سیستم پرتابگر معرفی شده و با رسم نمودارهای این پارامتر بر حسب پارامتر نسبت قطر میله پرتابه به قطر لوله پرتابگر، برای زوایای نوک و نیز نسبت های طول به قطر مختلف تاثیر دو عامل نسبت طول به قطر و زاویه نوگ بر کارایی نفوذ یک پرتابه میله ای بلند بررسی شد. کاهش زاویه نوک به همراه افزایش پارامتر نسبت طول به قطر هر دو پارامتر بازدهی سیستم را افزایش داده و تاثیر مثبت در نفوذ پرتابه دارند. از آنجایی پرتابه های میله ای بلند با سرعت بالا به هدف برخورد می کنند شکل نوک تاثیری بر کارایی نفوذ ندارد. بنابراین تاثیر مثبت زاویه نوک در افزایش پارامتر بازدهی سیستم مربوط به کارایی آیرودینامیکی میله پرتابه می باشد. نمودارها اثر مثبت افزایش عامل نسبت طول به قطر را نشان می دهند. این عامل (L/dp) بر خلاف عامل زاویه نوک میله پرتابه مربوط به نفوذ آن می ابشد و با افزایش عمق نفوذ را افزایش می دهد. این موضوعی است که در ازمایشات مربوط به نفوذ پرتابه های میله ای بلند به اثبات رسیده است.

کلیدواژه ها:

پرتابه میله بلند ، سابوت ، نسبت طول به قطر ، انرژی وارد بر سطح هدف