حق بر آموزش در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

آموزش رکن اساسی اجتماع برای رشد و پیشرفت است وهر فرد حق دارد از بدو خلقت از آموزش بهره مند گردد، لذا باید از حمایت ومساعدت دولتی به حد اعلای ممکن برخوردار گردد به ویزه در زمینه آموزش های ابتدایی، هدف مقاله حاضر بررسی اصول قانون اساسی مرتبط با عناصر تحکیم حق بر آموزش و تفسیر آنها با متد حقوقی بوده است و نهایتا به این نتیجه رهنمون شده که قانون اساسی به شکل جامعی شرایط لازم برای تحکیم حق بر آموزش را پیش بینی کرده است و این رسالت قانونگذار عادی و دستگاه های اجرایی است که با اتخاذ تدابیر لازم زمینه اجرایی اصول قانون اساسی را در خصوص موضوع مورد بحث فراهم نمایند

کلیدواژه ها:

آموزش ، حق بر آموزش ، حقوق ، قانون ، قانون اساسی ، اصول