تولید هیدروژن از زیست توده

در سال های اخیر موضوع مصرف سوخت و کاهش آلایندگی بیش ازپیش اهمیت یافته است و لذا نیاز به جایگزینی آنها با سوخت های تجدید پذیر که از لحاظ محیطی و اقتصادی مقرون به صرفه است مطرح شدهاست. زیست توده )گیاهان درختان،جلبک ها و پسماند های موجودات زنده( یک منبع انرژی تجدید پذیر پاک است که میزان رها سازی کربن دی اکسید آن صفرمی باشد. به دلیل پائین بودن چگالی انرژی استفادهاز آن بطور مستقیم مرسوم نیست، از این رو تبدیل آن به سوخت های گازی مانند هیدروژن لازم می باشد. بطور کلی دو روش برای تولید هیدروژن از زیست توده وجود دارد. روش گرما شیمیایی )گرما دادن ( وروش بیوشیمیایی)فعالیت موجود زنده(. گازی سازی گرماشیمیایی یک روش پر بازده برای فرآیند تولید هیدروژن از زیست توده می باشد. بکارگیری آنالیز اکسرژی )توانمندی( و انرژی از فرآیند گازی سازی تبدیل زیست توده به هیدروژن به منظور بررسی عمکلرد سیستم و افزایش راندمان بسیار مفید می باشد.

کلیدواژه ها:

هیدروژن ، زیست توده ، انرژی تجدید پذیر ، گازی سازی ، اکسرژی