رابطه جهت گیری های مذهبی با شادکامی و حل مسئله

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش جهت گیری مذهبی (درونی و بیرونی) در پیش بینی شادکامی و مهارت هایحلمسئله صورت گرفته است. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش-آموزان دختر دبیرستان های شهرستان بیرجند میباشد. نمونه آماری پژوهش به حجم 362 نفر (با استفاده از جدولمورگان) و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاسه ای جهت گیری مذهبی آلپورت،شادکامی آکسفورد و مهارت حل مسئله (PSI)و برای تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون گام بهگام استفاده شد. رگرسیون و آماره های داده های تعدیل شده برای یافته ها حاکی از آن است که جهت گیری مذهبی درونی می تواند پیش-بینی کننده برخی مؤلفه های شادکامی باشد؛ همچنین جهت گیری درونی می تواند مهارت حل مسأله را پیش بینی نماید.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، حل مسئله ، رضایت از زندگی ، امیدواری