تعیین ضریب بازدهی غشایی شیل بااستفاده ازروش الگوریتم ژنتیک

تورم دیوارچاه عامل اصلی ناپایداری سازندهای شیلی و مشکلات بسیارزیادی است که درحین حفاری چاه های اکتشافی و تولیدی رخ میدهد برای مقابله با این مشکلات شناخت ویژگیهای سازند وبررسی تاثیرات متقابل سنگ و سیال ازدومنظر مکانیکی و شیمیایی مهم به نظر می رسد ضریب بازدهی غشائی شیل به عنوان یکی ازپارامترهای موثربرپایداری دیواره چاه شناخت میشود به این منظور برای تعیین و اندازه گیری این پارامتر مدلهای ریاضی و تلاشهای ازمایشگاهی زیادی صورت گرفته است مدلهایی که دربرهمکنش شیل و سیال حفاری فرایندهای کاملا کوپل شیمیایی - مکانیکی را لحاظ می کنند دراین مقاله پس ازاستخراج معادلات میدانی حاکم برمسئله و اساس تئوری پوروالاستیک شیمیایی روشی تحلیلی و عددی جهت جداسازی و حل آنها ارایه شده است مقایسه نتایج بدست آمده از شبیه سازی و داده های ازمایشگاهی نشان میدهد که نتایج شبیه سازی به خوبی میتواند رفتاردیواره چاه را شبیه سازی کند ازاین رو با به کارگیری این مدل و روش الگوریتم ژنتیک تست انتقال فشارمنفذی شبیه سازی شده و ضریب بازدهی غشایی شیل به عنوان خاصیت مهمی ازشیل بادقت خوبی تخمین زده شده است

کلیدواژه ها:

تئوری پوروالاستیک شیمیایی ، ناپایداری چاه ، ضریب بازدهی غشایی ، الگوریتم ژنتیک ، سازندشیلی