تاثیر منابع آب سنتی دراشتغال بهره برداران روستایی حوزه سیروان استان کردستان

یکی از روشهای سنتی ذخیره آب که از دیر باز مورد توجه بوده احداث استخرهای کوچک است که به زبان کردی اصطلاحا هسیل نامیده می شوند. این مقاله از طرح بررسی اثرات اقتصادی هسیل ها که در حوزه آبخیز سیروان اجرا شده ، منتج شده است. در اجرای این طرح به روش سیستماتیک در سه شهرستان و در قالب نه منطقه،تعدادی از بهره برداران از هسیلها انتخاب شدند و تعداد 802 فقره پرسشنامه به صورت تصادفی تکمیل شد. نرخ بازده اقتصادی هسیل ها درنواحی نهگانه باروش آماری آشیانهای Nested موردبررسی قرارگرفت. از نظر منابع تامین آب هسیلها، چشمه ها با73/55 درصد بالاترین فراوانی را به خود اختصاص می دهند و نوع بهره برداری از اراضی زراعت توام با باغداری 64/42 درصد را شامل میشود. نتایج نشان داد که مدت زمان فعالیت کشاورزی در طی فصل کاری از 1 تا 4 ماه با 888 مورد دارای بیشترین فراوانی و نسبت درآمد خانوادههای بهره بردار از هسیلها به کل درآمد آنها در مناطق مختلف دارای اختلاف معنیداری است. از میان جامعه آماری 802 نمونه تعداد 99 خانواده درآمد آنها در حدود 85 50 درصد وابسته به بهرهبرداری از هسیل می باشد

کلیدواژه ها:

اشتغال ، حوزه سیروان ، منابع آب سنتی ، هسیل