طراحی فراگیر ، رویکردی خلاقانه برای حضور افراد معلول و کم توان در عرصه شهر (مورد نمونه: ارزیابی محدوده دانشگاه شهر زاهدان)

از آنجایی که یکی از ارکان شکل گیری شهر خلاق، فضاست بنابراین وجود فضای عمومی مطلوبدر شهر می تواند بستر مناسبی را برای شکل گیری شهر خلاق فراهم کند. یکی از تئوری های جدید برای تحقق همه شمول شدن فضای شهری، تئوری «Universal Design» می باشد که به طراحی فراگیر یا همگانی ترجمه شده است. در این مقاله، شهر زاهدان به عنوان نمونه انتخاب ومحدوده دانشگاه این شهر با توجه به رویکرد طراحی فراگیر بررسی شده است. روش تحقیق در اینپژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، مشاهدات میدانی بوده است. این نوع تحقیقاتاز نوع کاربردی بوده و نتایج آن مورد استفاده برنامه ریزان شهری قرار می گیرد. نتایج این بررسینشان می دهد که در شهر زاهدان هنوز این رویکرد جا نیفتاده و در طراحی و ساخت فضاهایعمومی این شهر نیازهای افراد خاص (معلولین، سالمندان، کودکان) در نظر گرفته نشده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی ، طراحی فراگیر ، شهر خلاق ، معلولان. زاهدان