رابطه بین هوش هیجانی و اضطراب آموزشگاهی در دانش آموزان دبیرستانی

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش هیجانی و اضطراب آموزشگاهی در دانش آموزان دبیرستانی استان خراسان جنوبی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی در مجموع 670 دانش آموز به شیوه نمونه گیری جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار spss و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون آماری در سطح معناداری p<0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میان هوش هیجانی و اضطراب آموزشگاهی رابطه معناداری وجود داشت p=0/01 بین تمامی مولفه های هوش هیجانی خودآگاهی، خودکنترلی، خودانگیزی، هوشیاری اجتماعی و مهارتهای ارتباطی و اضطراب آموزشگاهی رابطه معنی داری وجود داشت. p=0/01 . در مولفه های مهارت اجتماعی p=0/001 و هوشیاری اجتماعی p=0/007 تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش وجود رابطه معنی دار هوش هیجانی و اضطراب آموزشگاهی، به نظر می رسد توجه به هوش هیجانی برای بهبود بهداشت روانی و درنتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان بسیار موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش هیجانی ، اضطراب ، اضطراب آموزشگاهی