کاربرد نمادین رنگها در قرآن کریم

قرآن کریم، کلام راستین الهی، علاوه بر این که یک مجموعه ی کامل از پیام های دینی - عقدیتی است، در زمره ی کتاب های غنی ادبی نیز محسوب می گردد. این کتاب الهی دارای تصویر هایی با خیالی گسترده و عمیق بوده که در گستره ی خیال آنها ، عناصری چون تشبیه ، استعاره ، موسیقی ، حس آمیزی ، رنگ و ... نقش اساسی دارند . یکی از ارکان و عناصر موثر در زیبایی ادبی این تصویر ها ، استفاده از رنگ می باشد، هر چند تنوع و گوناگونی رنگها در این کتاب اندکل است، اما همین تنوع اندک نیز در پروردن خیال مخاطب ، نقشی ارزنده دارد . رنگهای به کار رفته در قرآن کریم یا به منظور توصیف یک چیز یا یک پدیده ، مورد استفاده واقع شده اند یا دارای معانی استعاری ، کنایی و گاه تشبیهی می باشند. از این خیث رنگ سفید رنگ قلبهای پاک و بی کینه و نیز علامت چهره اهل سعادت و بیانگر انواع سعادت اهل بهشت است. رنگ سیاه اغلب برای بیان غم و اندوه کافران، رنگ سبزبرای بیان خرمی و نعمتهای بهشتی، شادابی و وفور، رنگ قرمز و آبی برای بیان سختی های قیامت، رنگ زرد برای نشان دادن آرامش و آسایش به کار رفته اند. پژوهش حاضر می کوشد با استفاده از روش توصیفی - تحلیل و ابزار کتابخانه ای به تبیین و بررسی کاربردهای رنگهای موجود در قرآن کریم پرداخته و دلالت های هر یک را تبیین کنند.

کلیدواژه های کاربرد نمادین رنگها در قرآن کریم:

قرآن کریم ، رنگ ، کاربرد ، تصویر ، توصیف