مقایسه سلامت روان و منبع کنترل درونی و سبک های فرزند پروری در مادران دارای فرزند بیش فعال و مادران فرزند عادی در شهر ایلام

مقدمه: اختلال کمبود توجه-بیشفعالی، اختلالی بسیار شایع در دوران کودکی است. والدین، به تنهایی مسئول به وجود آمدن ایناختلال در کودکان نیستند، ولی نوعی رابطهی متقابل بین فرزندپروری، سلامت روان و منبع کنترل والدین با آسیب پذیری زیستی کودکوجود دارد. هدف: این پژوهش مقایسه سلامت روان، منبع کنترل درونی و سبک های فرزندپروری در مادران دارای فرزند بیش فعال و مادرانکودکان عادی است. روش تحقیق: جامعه آماری این تحقیق شامل مادران کودکان 5-12 سال شهر ایلام و پژوهش توصیفی از نوع علیمقایسه ای است. براساس روش نمونه گیری در دسترس 70 نفر مادر دارای کودک اختلال کمبود توجه-بیش فعالی و 70 نفر مادر دارای کودکعادی انتخاب شد. در این پژوهش از 4 پرسشنامه، ویژگی های روانشناختی، سلامت عمومی گلدبرگ، منبع کنترل راتر و سبک های فرزندپروری بامریند استفاده و دادههای پژوهش با استفاده از spss نسخه 20 تجزیه و تحلیل گردید. دستاوردهای تحقیق: نتایج آزمون t، نشان داد که بین دو گروه مادران دارای کودک بیش فعال و کودک عادی در سلامت روان و مؤلفه های آن تفاوت وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد مادران کودکان بیش فعال نسبت به مادران کودکان عادی به میزان بیشتر از سبک فرزندپروری سهل گیرانه و سختگیرانه استفاده می کنند. همچنین بین سلامت روان و منبع کنترل درونی در مادران کودکان بیش فعال رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت بین مادارن کودکان بیش فعال و مادران کودکان عادی در سلامت روان، منبع کنترل درونی و سبک های فرزندپروری تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال کمبود توجه-بیشفعالی ، سلامت روان ، منبع کنترل درونی ، سبک های فرزندپروری