نقش ادراکی محیط درسازش با فضا

معماران از سال ها قبل انگارهایی را از علوم رفتاری و از فلسفه نظری در مورد ماهیت تفکر و رفتار بشری، به عاریت گرفته اند. از سوی دیگر نظریه های معماری اخیر نشان می دهد که باورهای طراحان و مردم راجع به محیط متفاوت است . درواقع دو بعد روحی و کالبدی انسان از روزگاران کهن تا امروز در پی پاسخ به پرسش های کلیدی برای رفهع نیازههای خود بوده است. در این تحقیق تلاش شده تا از منظر شهرسازی و معماری و روانشناسی فردی و اجتماعی به پیوندهای این چند مقوله پرداخته شود و با آسیب شناسی تاکید بر ضرورت های ساخت جامعه آرمانی فاصله ناخواسته بین معماری وروانشناسی محیطی را تقلیل داده و از ضرورت این همانی آن دو سخن به میان آید. از آنجا که یکی از راههای رسیدن به مکان های مورد نیاز مردم، طراحی مکانی است که مردم نسبت به آن احساس تعلق داشته و خواستار دیدار مجدد آن و یازندگی در آن باشند، در این تحقیق با ارائه چند بحث پیرامون دیدگاه های ارائه شده در باب تاثیر محیط و معماری بر رفتار و همچنین تاکید بر مقوله ادراک محیطی و بررسی فضاهای عمومی جامعه بر کیفیت تجربه فضا و درک از محیط تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

علوم رفتاری ، آرامش ، منظر ، احساس تعلق ، ادراک محیطی